နားထဲမွာ သံစဥ္ေတြ ခုန္ေပါက္လို႔
မ်က္လံုးထဲက ေျခာက္ေသြ႕ေနတဲ့ေရခဲျမစ္
ဆို႔နင့္ေနတဲ့ငါ့အာေခါင္က မင္းနာမည္ေယာင္ေယာင္ေအာ္ေနဆဲ
ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားမွာ ဒဏ္ရာမေပၚေသာ ဒဏ္ရာတစ္ခ်ိဳ႕
ရင္ဘတ္ထဲက မင္းအခ်စ္ေတြ မိႈတက္ေနၿပီ
ဘာမွမရွိေတာ့ပါဘူးခ်စ္သူ၊ ခ်န္မထားခဲ့ပါဘူး
ငါငိုေနက် ေရေသာက္ျမစ္ေလးမို႔
အလြမ္းဆိုတဲ့ ႏုဖတ္ဖတ္ သစ္ပင္ေလးေတာ့ခ်မ္းသာေပးပါ
ခ်စ္သူ မင္းအကုန္ယူသြားပါ
ငါ့ရဲ႕စိတ္ေတြကိုေတာ့ ႏွင္းေငြ႕ေတြၾကားက ေနရာေဟာင္းေလးက
အခုထိမျပန္ႏိုင္ေသးဘူး
အိမ္မက္တစ္ခုလို႔ ေျဖသိမ့္လိုက္ေတာ့ အလြမ္းေတြကအၾကြင္း
မင္းသြားခ်င္တယ္ဆို ငါအနင္းခံရဲပါတယ္
ဒါေပမယ့္ အၿပံဳးေလးေတာ့ မစပါဦး ခံႏိုင္ရည္ရွိေအာင္လို႔ပါ
မုန္းခ်င္လည္းမုန္းသြားစမ္းပါ ႏွလံုးသားကိုေတာ့ဓါးနဲ႕ထိုးခဲ့
အဆံုးမွာ သုညၾကြင္းမွန္းသိခဲ့ရင္လဲ ဒီပုစၧာကို ငါတြက္ခဲ့မွာပါ
ဘာနဲ႕မွ မႏိႈင္းရက္ဘူးခ်စ္သူ မင္းအၿပံဳးကိုေပါ့
ဖုန္းထဲမွာအာဘြားဆိုၿပီး အျပင္မွာ ဗ်ာမ်ားခဲ့ေလတယ္
ေၾသာ္ ေနာက္ဆံုးငါမွားခဲ့ေလသလားလို႔
တစ္ခုခုေသာဒဏ္ရာေတြဖိစီးလို႔ ဒီမီးက ဘယ္ေတာ့ၿငိမ္းမလဲ
သဲေနတဲ့မိုးၾကားမွာ ၀ဲေနက်မ်က္ရည္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုအေဖာ္ျပဳ
ဘာမႈနဲ႕အက်ဥ္းက်ေနမွန္းမသိ သို႔ေသာ္ . .
ပုဒ္မက ၁၅၀၀ ၊ ျပစ္ဒဏ္က အလြမ္းနဲ႕ အေဆြး
ေပးစမ္းဟဲ့ မင္းဘ၀ဆိုေတာင္ ငါမတြန္႔တိုခဲ့ပါ
မွန္းစမ္းဟဲ့မင္းလက္ ရက္စက္လွပါလားေနာ္
ေရးခဲ့တဲ့စာေတြေၾကာင့္ လက္ဖ်ားေတြေတာင္တိုေနၿပီပဲ
ကဲ မထူးပါဘူး ငိုလိုက္စမ္း အားရပါးရ ဘ၀ႀကီးပါ ပါသြားေအာင္
ေနာင္က်ဥ္ေအာင္ ဆိုေပမယ့္ အဆစ္ကေလးေတာ့ေတာင္းခဲ့ပါရေစ
ဓါတ္ပံုေလးေတာ့ ခိုးခိုးနမ္းခ်င္တယ္
ငါ့အတြက္ အခ်စ္နဲ႕ဘ၀ ထပ္တူမက်ခဲ့ရေပမယ့္
အခ်စ္=အလြမ္း၊ အခ်စ္=အေဆြး
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ေ၀းခဲ့ၾကၿပီေပါ့ေလ
အတိတ္ေတြကို ရစ္လို႔ရရင္ေတာ့ ခဏခဏျပန္သြားခ်င္တယ္ မင္းရွိဦးမယ္ဆိုရင္ေပါ့။
ဒီေတာ့မင္း ဘာေျပာခဲ့ခ်င္လဲခ်စ္သူ ဘယ္ေတာ့မွ အဆက္အသြယ္မလုပ္ပါနဲ႕လို႔ေလ
အလြမ္းေတြကို ႏိုဗယ္ဆုသာေပးရင္ ထားစရာေနရာေတာင္ရွိမွာမဟုတ္ပါဘူး
မင္းတားျမစ္ခ်က္ေတြကို ဒီေန႔အထိ ငါမခ်ိဳးေဖာက္ခဲ့ပါဘူး
အရက္မေသာက္ဘူး၊ ေဆးလိပ္မေသာက္ဘူး၊ ကြမ္းမစားဘူး၊ မိန္းမမရွဳပ္ဘူး
အခုငါ ၾကြက္ေဆးေတြေသာက္ထားတယ္၊ ကဲ ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္
သရဏဂံုလာမတင္ခ်င္ေနပါ မင္းဆီကခ်စ္ေသးတယ္လို႔ၾကားရရင္ေတာ္ၿပီ။
ငု၀ါ (မိုးကုတ္)
မ်က္လံုးထဲက ေျခာက္ေသြ႕ေနတဲ့ေရခဲျမစ္
ဆို႔နင့္ေနတဲ့ငါ့အာေခါင္က မင္းနာမည္ေယာင္ေယာင္ေအာ္ေနဆဲ
ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားမွာ ဒဏ္ရာမေပၚေသာ ဒဏ္ရာတစ္ခ်ိဳ႕
ရင္ဘတ္ထဲက မင္းအခ်စ္ေတြ မိႈတက္ေနၿပီ
ဘာမွမရွိေတာ့ပါဘူးခ်စ္သူ၊ ခ်န္မထားခဲ့ပါဘူး
ငါငိုေနက် ေရေသာက္ျမစ္ေလးမို႔
အလြမ္းဆိုတဲ့ ႏုဖတ္ဖတ္ သစ္ပင္ေလးေတာ့ခ်မ္းသာေပးပါ
ခ်စ္သူ မင္းအကုန္ယူသြားပါ
ငါ့ရဲ႕စိတ္ေတြကိုေတာ့ ႏွင္းေငြ႕ေတြၾကားက ေနရာေဟာင္းေလးက
အခုထိမျပန္ႏိုင္ေသးဘူး
အိမ္မက္တစ္ခုလို႔ ေျဖသိမ့္လိုက္ေတာ့ အလြမ္းေတြကအၾကြင္း
မင္းသြားခ်င္တယ္ဆို ငါအနင္းခံရဲပါတယ္
ဒါေပမယ့္ အၿပံဳးေလးေတာ့ မစပါဦး ခံႏိုင္ရည္ရွိေအာင္လို႔ပါ
မုန္းခ်င္လည္းမုန္းသြားစမ္းပါ ႏွလံုးသားကိုေတာ့ဓါးနဲ႕ထိုးခဲ့
အဆံုးမွာ သုညၾကြင္းမွန္းသိခဲ့ရင္လဲ ဒီပုစၧာကို ငါတြက္ခဲ့မွာပါ
ဘာနဲ႕မွ မႏိႈင္းရက္ဘူးခ်စ္သူ မင္းအၿပံဳးကိုေပါ့
ဖုန္းထဲမွာအာဘြားဆိုၿပီး အျပင္မွာ ဗ်ာမ်ားခဲ့ေလတယ္
ေၾသာ္ ေနာက္ဆံုးငါမွားခဲ့ေလသလားလို႔
တစ္ခုခုေသာဒဏ္ရာေတြဖိစီးလို႔ ဒီမီးက ဘယ္ေတာ့ၿငိမ္းမလဲ
သဲေနတဲ့မိုးၾကားမွာ ၀ဲေနက်မ်က္ရည္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုအေဖာ္ျပဳ
ဘာမႈနဲ႕အက်ဥ္းက်ေနမွန္းမသိ သို႔ေသာ္ . .
ပုဒ္မက ၁၅၀၀ ၊ ျပစ္ဒဏ္က အလြမ္းနဲ႕ အေဆြး
ေပးစမ္းဟဲ့ မင္းဘ၀ဆိုေတာင္ ငါမတြန္႔တိုခဲ့ပါ
မွန္းစမ္းဟဲ့မင္းလက္ ရက္စက္လွပါလားေနာ္
ေရးခဲ့တဲ့စာေတြေၾကာင့္ လက္ဖ်ားေတြေတာင္တိုေနၿပီပဲ
ကဲ မထူးပါဘူး ငိုလိုက္စမ္း အားရပါးရ ဘ၀ႀကီးပါ ပါသြားေအာင္
ေနာင္က်ဥ္ေအာင္ ဆိုေပမယ့္ အဆစ္ကေလးေတာ့ေတာင္းခဲ့ပါရေစ
ဓါတ္ပံုေလးေတာ့ ခိုးခိုးနမ္းခ်င္တယ္
ငါ့အတြက္ အခ်စ္နဲ႕ဘ၀ ထပ္တူမက်ခဲ့ရေပမယ့္
အခ်စ္=အလြမ္း၊ အခ်စ္=အေဆြး
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ေ၀းခဲ့ၾကၿပီေပါ့ေလ
အတိတ္ေတြကို ရစ္လို႔ရရင္ေတာ့ ခဏခဏျပန္သြားခ်င္တယ္ မင္းရွိဦးမယ္ဆိုရင္ေပါ့။
ဒီေတာ့မင္း ဘာေျပာခဲ့ခ်င္လဲခ်စ္သူ ဘယ္ေတာ့မွ အဆက္အသြယ္မလုပ္ပါနဲ႕လို႔ေလ
အလြမ္းေတြကို ႏိုဗယ္ဆုသာေပးရင္ ထားစရာေနရာေတာင္ရွိမွာမဟုတ္ပါဘူး
မင္းတားျမစ္ခ်က္ေတြကို ဒီေန႔အထိ ငါမခ်ိဳးေဖာက္ခဲ့ပါဘူး
အရက္မေသာက္ဘူး၊ ေဆးလိပ္မေသာက္ဘူး၊ ကြမ္းမစားဘူး၊ မိန္းမမရွဳပ္ဘူး
အခုငါ ၾကြက္ေဆးေတြေသာက္ထားတယ္၊ ကဲ ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္
သရဏဂံုလာမတင္ခ်င္ေနပါ မင္းဆီကခ်စ္ေသးတယ္လို႔ၾကားရရင္ေတာ္ၿပီ။
ငု၀ါ (မိုးကုတ္)
စာၾကြင္း။ ေရးထားခဲ့တာ ႏွစ္ကိုေပါက္ေနပါၿပီ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ကဗ်ာစာအုပ္ေဟာင္းေလးထဲကေပါ့ အမွတ္တမဲ့ ျပန္ေတြ႕လို႕ အရင္အတိုင္းပဲ မျပင္မဆင္ ျပန္တင္ထားလိုက္ပါတယ္။ ေ၀ဖန္ၾကပါဦးဗ်ာ။
No comments:
Post a Comment